Uszak bzowy, to polski odpowiednik grzyba mun. Swoją nazwę zawdzięcza kształtowi i konsystencji. Wyglądem i konsystencją przypomina ludzkie ucho i rośnie głównie na starych gałęziach czarnego bzu. Uszak widoczny na zdjęciach w artykule został znaleziony w Bolesławcu.
Jak czytamy w Wikipedii:
Rozwija się na osłabionym lub martwym drewnie w lasach, zaroślach, parkach, ogrodach, przy drogach. Najczęściej spotykany jest na bzie czarnym, ale także na wielu innych gatunkach drzew liściastych (szczególnie na klonach i olchach), na iglastych wyjątkowo. Rośnie w ciągu całego roku, a podczas łagodnej zimy występuje nawet w czasie późnej wiosny na pniakach i pniach. W czasie długotrwałej wilgotnej pogody często tworzy całe kępy owocników.
Grzyb jadalny. W Europie jest rzadko zbierany, wysoko ceniony jest w kuchni chińskiej i japońskiej. Jest składnikiem wielu potraw. Jest prawie pozbawiony smaku, spożywany jest ze względu na swoją chrząstkowatą konsystencję.
Uszak posiada także właściwości lecznicze. Pozytywnie wpływa na organizm aktywując układ odpornościowy, ale również działa przeciwzapalnie, przeciwzakrzepowo, przeciwnowotworowo, przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo.
Uszaki można gotować, dusić, smażyć i marynować. Są doskonałym dodatkiem np. do zup. Na zdjęciu poniżej owocniki uszaka w połączeniu z klasycznymi flaczkami:
O uszaku bzowym opowiada Paweł z kanału YouTube Paweł i Grzyby: