Kilkuminutową etiudę kręcono trzy miesiące (sic!) i reklamowano jako: film prezentujący pięć historii, które przeplatają się ze sobą, by na końcu połączyć się w całość. Niestety filmu nie skończono, a w montażu pocięto nagrany materiał i na premierze pokazano... tyle ile było, czyli praktycznie nic.
Twórca szanujący odbiorcę tak nie robi i za to należy się poważna nagana tym, którzy na to pozwolili. Dobrze by było gdyby Michał Szwed, szef pracowni filmowej, nauczył uczestników zapinania produkcji na ostatni guzik i kończenia projektów. Nieukończona etiuda nie zasługiwała ani na premierę, ani na rozdawanie nagród, ani na chwalenie.
Szkoda, że film nie powstał (i nie wiadomo, czy powstanie) bo akcja wydawała się być wciągająca, a scenariusz miał potencjał. Młody reżyser Paweł Klimek świetnie poradził sobie z aktorami. Sami aktorzy (naturszczycy) byli bardzo autentyczni w swoich rolach.
Brawa dla małżeństwa biznesmenów, którym „wali” się termin ważnej umowy. Anna Brandys i Mariusz Leśniak świetnie zagrali napięcie między partnerami: obawę, stres. Role też dobrze rozpisano. Również Jacek Dudyński w roli prezesa firmy doskonale sobie poradził. Rola była o tyle trudna, że prezes nie miał zbudowanej osobowości, a Jacek nadał mu kilka autentycznych cech.
Jednak wszelkie pochwały, moim zdaniem, powinna zebrać Magdalena Średnicka. Zjawiskowa, szczera, autentyczna. Z wielką przyjemnością oglądało się ją na ekranie. Króciutka rola w jej wykonaniu miała moc i była naprawdę nieźle zbudowana przez młodą i niedoświadczoną aktorkę.
Etiuda jest do obejrzenia w sieci. Zdjęcia Michał Bednarski, montaż Michał Szwed i Szymon Wasylów, dźwięk Krzysztof Gach i Marek Łukaszewski, kierownik produkcji Małgorzata Korniewicz, scenariusz: Pracownia Edukacji Filmowej BOK-MCC.
