Dyskusja dla wiadomości: 
GŁUCHY TELEFON.
Wyobraźmy sobie taki mechanizm...
Ktoś w powiecie postanawia poinformować szkoły powiatowe o tym, że jest teatr, który także ma ofertę dla szkół. Informuje o tym sekretariaty szkolne. A powiat dla szkoły jest nadrzędny, czyli jest tym co zleca zadania, innymi słowy "czegoś zawsze chce od szkoły", więc na progu szkoły informacja jest już interpretowana w charakterze "łagodnego nakazu". Jeszcze trzeba dodać jedną dwie osoby na trakcie komunikacyjnym, aby informacja przerodziła się w zakaz np. chodzenia do BOK MCC. Gdy informacja dochodzi do sekretariatu BOK mCC, jest już konkretnym komunikatem " nie przyjdziemy do was bo my jesteśmy powiatowi a wy miejscy, a tak w ogóle to nic ciekawego tam u was nie ma" - jak dzieci w piaskownicy.
I z pewnością są tacy co w ten sposób chcieliby załatwić sprawy swojego EGO, ale czy musimy się zawsze odnosić personalnie. Być może czasem jesteśmy (nasza rzeczywistość jest) wytworem mechanizmów ponad naszą decyzyjnością, indywidualnością.
Nie mam intencji usprawiedliwiania kogoś. Po prostu tak sobie myślę ;)
"Oczy wiście" ten który stoi najwyżej, zawiśnie, w sensie oczy na nim zawisną ;) jest wysoko, wszyscy go widzą. Taka to rola i konsekwencja w pakiecie. Ale "znowu uważam żę" dopóki będziemy postrzegali zdarzenia zbyt prostolinijnie, jak dzieci w piaskownicy, bez świadomości jak bardzo skomplikowana jest rzeczywistość, dopóty będziemy niewolnikami mechanizmów i będziemy ranić innych i oczywiście siebie, poprzez ciągłe stwarzanie na nowo przykrej rzeczywistości.
Marzy mi się aby ten artykuł i podobne jemu służyły rozwianiu iluzji konfliktu w miejscu w którym żyjemy. Marzy mi się abyśmy mieli więcej wiary w siebie samych i nie dali się wpuszczać w maliny (w sezonie kiedy tych malin nie ma), przez kilka indywidualności, których intencją jest konflikt, jakieś pogmatwane sprawy własnego EGO. Lepiej pójść gdzie pieprz rośnie i pomyśleć trochę, albo popieprzyć.
Zamiast wierzyć w negatywizm, lepiej uwierzmy we własną sprawczość i będąc np. dyrektorem (nauczycielem, starostą, czy zwykłym śmiertelnikiem - bez urazy), miejmy odwagę zareagować, odkręcić sytuację, wyjaśnić to co niejasne, itd.
Podsumowując.
Mniej plotkujmy, więcej myślmy. A jak nie myślimy, to nie gadajmy ;)
(nie kieruję tego do autorki artykułu).
"począł powietrze nad głową ciąć, na co ono zgoła niezranione, odpowiadało mu wzgardliwym świstem" Szekspir, Akt I, słowa Benvolio, przyjaciela Romeo.
