Coraz częściej u dzieci mamy do czynienia z zaburzeniami odżywiania związanymi z wybiórczością pokarmową. Z czym to jest związane, jakie są objawy jaki to ma wpływ na dalszy rozwój? Pierwsze odczucia smakowe pojawiają się już w łonie matki ok. 21 tygodnia maluszek ma w pełni wykształcony zmysł smaku. To właśnie ten moment, w którym to jak urozmaicona jest dieta rodzicielki wpłynie na to jakie smaki będzie preferował potomek.
Następnym ważnym etapem jest czas rozszerzania diety dziecka, czyli ok. 6 miesiąca życia. Do tego okresu u dzieci karmionych mlekiem mamy dominował głównie smak słodki pochodzący z mleka kobiecego. Rozszerzając zatem dietę nie możemy zniechęcać się, kiedy dziecko zaczyna pluć brokułem, szpinakiem czy groszkiem, ponieważ jego kubki smakowe muszą nauczyć się różnorodności. Podajmy zatem nowy smak nawet 10 razy nim stwierdzimy, że maluch czegoś nie lubi. Dodatkowo dziecko, które jest już stabilne w pozycji siedzącej warto sadzać przy stole i podawać mu różne potrawy do spróbowania. Na początku osesek może jeść rękoma, dzięki czemu uczy się konsystencji, temperatury, a w dalszym etapie smaku i zapachu posiłku.
Niezależnie od tego, czy rozszerzamy dietę metodą BLW (jedzenia rękoma) czy podajemy zmiksowane jedzenie, ważne jest, aby było ono jak najbardziej różnorodne. Na wczesnych etapach należy zwrócić szczególną uwagę na ilość dostarczanego cukru pochodzącego zarówno ze słodyczy, jak i owoców, czy słodkich jogurtów, musów. Jego zbyt duża ilość może zniechęcać do innych smaków i doprowadzić do powstania, chociażby niedoborów np. cynku, a te przyczynią się do wybiórczości pokarmowej.
Coraz częściej u małych podopiecznych mamy też do czynienia z zaburzeniami sensorycznymi – nadwrażliwością/podwrażliwością smakową, zapachową, dotykową. Dana konsystencja kolor, czy zapach powoduje odruch wymiotny, dławienia się, lub po prostu spotykamy się z odmową jedzenia pomimo tego, iż potrawa nie została nawet spróbowana.
Tu z pomocą (u nieco starszych dzieci) w urozmaicaniu diety przychodzą nam zabawy doświadczające zmysły np. testowanie smaków z zawiązanymi oczami lub oczami i nosem. W walce z problemem sprzyjają także wszelkie zabawy sensoryczne gdzie dzieci dotykają jedzenia o różnych konsystencjach/barwach. Korzystne efekty przynosi także wspólne gotowanie gdzie dziecko ma możliwość testowania jedzenia oraz stymulowane jest różnymi zapachami pochodzącymi z kulinarnych wytworów.
Jeśli natomiast maluch ma wyraźną awersje w dotykaniu pokarmów, natychmiastowo próbuje zmyć je z dłoni, pomimo starszego wieku nadal wkłada różne przedmioty do buzi, często reaguje odruchem wymiotnym/krztuszeniem warto wówczas zasięgnąć wsparcia specjalisty: logopedy, alergologa, psychologa, dietetyka czy terapeuty SI. Należałoby także rozszerzyć diagnostykę w kierunku alergologicznym, przerostu migdałków, skróconego wędzidełka czy też niedoborów krwi.
Pamiętajmy, że wybiórczość pokarmowa prowadzi do deficytów witaminowo-mineralnych, a te z kolei nasilają nam nadwrażliwości i dalszą niechęć. Dodatkowo wykluczanie pewnych grup produktów może prowadzić do wad zgryzu oraz późniejszych problemów z mową.
Specjaliści pomogą przepracować barierę niejadków, pokonać ich lęk i zachęcić do próbowania nowych produktów.
Terapia wybiórczości pokarmowej nie jest łatwa, dotyczy całej rodziny i zdecydowanie jest to zagadnienie, którego nie należy bagatelizować. Niejadki grymasząc, plując czy wybrzydzając jedzeniem nie robią nam na złość, a sygnalizują problem, który zlekceważony może doprowadzić do dalszych problemów rozwojowych.
KONTAKT
Nadrzeczna 4, 59-700 Bolesławiec
TEL 75 732 35 05