Patronem honorowym imprezy był Zenon Piątkowski, syn Leona Piątkowskiego – wybitnego bolesławieckiego regionalisty, krajoznawcy i prekursora turystyki pieszej, kajakowej oraz rowerowej, twórcy żółtego szlaku turystycznego dookoła Bolesławca, nazwanego później jego imieniem.
Pomimo deszczowego poranka i pesymistycznych prognoz pogody na miejsce startu rajdu przy Punkcie Informacji Turystycznej w bolesławieckim rynku stawiło się przeszło 30 osób. O godz. 10.00 rowerzyści ruszyli w 30-kilometrową trasę południowym odcinkiem szlaku turystycznego im. L. Piątkowskiego. Oprócz aktywnego spędzenia wolnego czasu rajd dawał także możliwość poznania interesujących miejsc, zabytków i pomników przyrody naszego regionu. W najciekawszych punktach trasy zaplanowano przystanki, na których można było wysłuchać krótkich opowieści historycznych wygłaszanych przez pracownika muzeum Tadeusza Orawca. Uczestnicy otrzymali także karty zadań z formie quizu z fotografiami detali odwiedzanych obiektów, które należało odnaleźć „w terenie”.
Na początek grupa udała się w stronę Kruszyna, a następnie ścieżką rowerową – do Warty Bolesławieckiej – by tam, przy kościele parafialnym pw. Narodzenia NMP, odwiedzić pierwszy przystanek. Uczestnicy mieli możliwość krótkiego zwiedzenia świątyni, w której na ołtarzu głównym znajduje się obraz Madonny z Dzieciątkiem, zwanej także Matką Bożą Warciańską. Obraz namalowany został w 1821 r. przez pochodzącego z Dolnego Śląska twórcę Karla Josepha Raabego, pełniącego wówczas zaszczytną funkcję nadwornego malarza króla Saksonii. Ciekawostką jest, iż przed umieszczeniem wizerunku w świątyni obraz poświęcił został poświęcony w Rzymie przez papieża Piusa VII.
Następnym przystankiem rowerzystów biorących udział w rajdzie były Stare Jaroszowice. Tutaj pierwszy postój zorganizowano przy ruinach pięknego kościoła poewangelickiego pw. Trójcy Przenajświętszej, wzniesionego w l. 1842–1844 wg projektu bolesławieckiego budowniczego Friedricha Engelhardta Gansela. Kolejnym punktem wycieczki był gotycki kościół katolicki pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, w którym zachowało się późnogotyckie kamienne sakramentarium oraz pozostałości malowideł ściennych z końca XV w. Ostatnim odwiedzonym przystankiem był XVI-wieczny krzyż pokutny z wyrytym motywem miecza jako narzędzia zbrodni. W Suszkach przewodnik zwrócił uwagę rajdowiczów na stojące na wzgórzu ruiny kamiennego korpusu XIX-wiecznego młyna w typie wiatraka holenderskiego, tj. zwieńczonego pierwotnie obracaną na łożysku drewnianą głowicą ze skrzydłami.
Następnym przystankiem rowerzystów biorących udział w rajdzie były Stare Jaroszowice. Tutaj pierwszy postój zorganizowano przy ruinach pięknego kościoła poewangelickiego pw. Trójcy Przenajświętszej, wzniesionego w l. 1842–1844 wg projektu bolesławieckiego budowniczego Friedricha Engelhardta Gansela. Kolejnym punktem wycieczki był gotycki kościół katolicki pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, w którym zachowało się późnogotyckie kamienne sakramentarium oraz pozostałości malowideł ściennych z końca XV w.
Ostatnim odwiedzonym przystankiem był XVI-wieczny krzyż pokutny z wyrytym motywem miecza jako narzędzia zbrodni. W Suszkach przewodnik zwrócił uwagę rajdowiczów na stojące na wzgórzu ruiny kamiennego korpusu XIX-wiecznego młyna w typie wiatraka holenderskiego, tj. zwieńczonego pierwotnie obracaną na łożysku drewnianą głowicą ze skrzydłami.
Niestety, z każdą godziną rajdu pogoda pogarszała się. Z tego powodu grupa zatrzymała się na krótko w Kraszowicach przy dębie szypułkowym „Alina” – pomniku przyrody, zinwentaryzowanym i nazwanym przez L. Piątkowskiego oraz przy gotyckim kościele filialnym pw. Św. Jadwigi, w którym znajduje się epitafium fundatora pobliskiego renesansowego pałacu – Valentina Ladislausa von Bibrana Młodszego oraz epitafia i płyty nagrobne późniejszych właścicieli dóbr. Zmieniające się warunki pogodowe zmusiły ostatecznie grupę do podjęcia decyzji o skróceniu pierwotnej trasy i powrotu do Bolesławca drogą przez Otok i Rakowice.
Grupa rowerzystów, przemoczona, lecz w świetnych humorach, dotarła na metę rajdu do Ośrodka Wodno-Sportowego przy ul. Spacerowej tuż po godz. 14.00. Na wszystkich czekał poczęstunek – kiełbaski z grilla oraz gorąca kawa i herbata. Ostatnim akcentem rajdu było podsumowanie imprezy i wręczenie wszystkim uczestnikom pamiątkowych znaczków i dyplomów, a także nagród ufundowanych przez organizatorów: akcesoriów rowerowych oraz publikacji książkowych i magnesów, wydanych przez Muzeum Ceramiki. Specjalnymi statuetkami zostali ponadto wyróżnieni najmłodszy i najstarszy uczestnik rajdu (kolejno 7 i 75 lat).
Termin tegorocznej, trzeciej już edycji rajdu nie został wybrany przypadkowo: dwa dni wcześniej, 3 sierpnia, minęła bowiem 70. rocznica zakończenia Kolarskiego Rajdu Dookoła Polski, którego współorganizatorem i kierownikiem był Leon Piątkowski. Rajd ów, przeprowadzony w okresie 6 lipca–3 sierpnia 1952 r., był najprawdopodobniej pierwszą zrealizowaną z powodzeniem inicjatywą tego typu w Polsce. Ukończyło go 7 uczestników. W czasie 28 dni przemierzyli dystans 2304 km, jadąc wzdłuż granic kraju, „odbijając” jedynie z Siemiatycz w kierunku Warszawy, do której przybyli na obchody Narodowego Święta Odrodzenia Polski w dniu 22 lipca. Podróżowali rowerami, dziś uznawanymi już za zabytkowe, o które sami musieli dbać i serwisować. Nocowali przeważnie w stodołach lub w stogach siana, żywność kupowali głównie u gospodarzy, gdyż sklepy były źle zaopatrzone. W czasie całej imprezy mogli liczyć tylko na siebie i własne zdolności organizacyjne, nie korzystali z żadnego zewnętrznego wsparcia logistycznego, czy technicznego, dlatego pionierska wyprawa, której kierownikiem był L. Piątkowski, powinna być dla wszystkich przykładem, że determinacja i konsekwencja są nieodzownymi elementami na drodze do sukcesu.