Ceramika Bolesławiecka jak Wawel. Korzyści z wpisania jej na listę UNESCO

Zdobienie ceramiki
fot. istotne.pl Wpisanie bolesławieckiej ceramiki na krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO to wielki krok do budowania unikatowej marki Bolesławca i tworzonego rękodzieła. To również promocji miasta, regionu oraz turystyki.
istotne.pl 86 ceramika bolesławiecka, unesco

Reklama

Deklaracja, którą 20 maja 2022 roku podpisało 29 depozytariuszy z Bolesławca i okolic, to pierwszy krok na drodze, której finałem ma być wpisanie ceramiki bolesławieckiej na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO.

W proces umieszczenia ceramiki bolesławieckiej na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego wpisują się wszelkie działania artystyczne związane z naszą kamionką. W tym realizowana od czterech lat Glina Show (parada i wydarzenia artystyczne związane z Bolesławieckim Świętem Ceramiki).

Glina Show: wydarzenie wspierające wpis ceramiki na listę UNESCO

Do uczestnictwa w Glina Show organizatorzy (istotne.pl i stowarzyszenie boleslawianie.eu) zapraszają wszystkich chętnych, bo budowanie marki miasta ceramiki to duże wyzwanie i przestrzeń przyjazna każdej osobie.

W sali konferencyjnej restauracji Winestone (Ibis Bolesławiec) odbyło się spotkanie z ceramikami, którzy włączą się w tym roku do organizacji piątej Glina Show. W wydarzeniu, które integruje bolesławian, udział wezmą: „Ceramika Artystyczna” Spółdzielnia Rękodzieła Artystycznego, która współtworzy wydarzenie od pierwszej edycji, Ceramika Kaola, Ceramika Millena, Ceramika Galia oraz WR Ceramika.

Na spotkaniu był obecna dyrektorka Muzeum Ceramiki Anna Bober-Tubaj, która podkreślała znaczenie wspólnych działań dla dobra marki bolesławieckiej gliny oraz Anna KrejciSurrounding Polish Pottery, która promuje naszą ceramikę oraz rozwija kreatywnie jej sprzedaż i rozpoznawalność na rynku amerykańskim.

Ceramika bolesławiecka na liście UNESCO – korzyści

Potoczne i mało eleganckie pytanie brzmi: co my z tego UNESCO będziemy mieli? Korzyści z wpisania ceramiki na listę UNESKO są oczywiste i bardzo atrakcyjne. Turystycznie Bolesławiec i okolica znajdzie się w górnej półce miast wartych zobaczenia w Europie.

Wpisanie ceramiki na listę daje nam ogromne możliwości promocyjne na forum międzynarodowym. Możliwość pozyskiwania środków na tworzenie programów ochrony tego dziedzictwa, wymiany doświadczeń w opiece nad naszym rękodziełem, dokumentowania i rozwoju tradycji ręcznego zdobienia ceramicznych naczyń.

Wpisanie ceramiki bolesławieckiej na listę UNESCO to przede wszystkim nieograniczone możliwości rozwoju dla artystów, rzemieślników, ludzi twórczych i pasjonatów, ale też doskonałe perspektywy dla zwykłych osób, które mieszkają w Bolesławcu i okolicy.

Kraków z Wawelem pierwsze na liście UNESCO

Komitet UNESCO w Waszyngtonie (USA) we wrześniu 1978 roku stworzył Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO. Wpisano na nią dwanaście obiektów, a wśród nich jako pierwsze na świecie średniowieczne centrum Krakowa z Wawelem, Stradomiem i Kazimierzem.

Do początku XXI w. pojęcie dziedzictwa kulturowego związane było przede wszystkim z zabytkami. Na listę wpisano m.in. bazylikę św. Piotra, Pałac Westminsterski, katedrę w Reims, pałac w Würzburgu czy Tadż Mahal. Dzisiaj na tej nobliwej liście znajduje się prawie 900 obiektów materialnych.

Tradycja i dziedzictwo to coś więcej niż architektura

Ochrona zabytków według UNESCO nie oddawała w całości idei, jaką jest ochrona dziedzictwa kulturalnego. Nie chroniono w ten sposób tradycji duchowej, historia ustnej, tradycyjnej wiedzy, muzyki czy języka. A bez tych elementów nie można poznać malarstwa, architektury czy rzeźby.

Stąd pojawiło się określenie: niematerialne dziedzictwo kulturowe (Intangible Cultural Heritage – ICH). Zdefiniowano je ostatecznie w 2003 roku na 32. sesji Konferencji Generalnej UNESCO5.

Niematerialne dziedzictwo kulturowe określone jest jako: zwyczaje, wyobrażenia, formy wyrazu, wiedza, umiejętności oraz narzędzia, obiekty, artefakty i związane z nimi przestrzenie kulturowe, które społeczności, grupy, a w określonych przypadkach jednostki, uznają za część swojego dziedzictwa kulturowego. To niematerialne dziedzictwo kulturowe jest przekazywane z pokolenia na pokolenie i stale odtwarzane przez społeczności i grupy w odniesieniu do ich środowiska oraz jako efekt ich oddziaływania na przyrodę i historię. Zapewnia im ono poczucie tożsamości i ciągłości, w ten sposób promując poszanowanie różnorodności kulturowej i twórczej działalności człowieka. Dla celów Konwencji, uznawane jest wyłącznie takie niematerialne dziedzictwo kulturowe, które pozostaje w zgodzie z istniejącymi instrumentami w dziedzinie międzynarodowych standardów praw człowieka, jak również z wymogami wzajemnego szacunku między społecznościami, grupami i jednostkami oraz zasadą zrównoważonego rozwoju.

Konwencja o ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego przyjęta 17 października 2003 r. na 32 sesj Konferencji Generalnej UNESCO5. Artykuł 2.

Niematerialnym dziedzictwem kulturowym jest rzemiosło artystyczne oraz ustne tradycje i formy wyrazu, włączając w to język, jako nośnik niematerialnego dziedzictwa kulturowego, sztuki performatywne, społeczne zwyczaje, rytuały oraz uroczystości świąteczne. Dziedzictwem jest także wiedza o przyrodzie i wszechświecie oraz związane z nią praktyki.

(Artykuł powstał na podstawie tekstu: Niematerialne dziedzictwo kulturowe – idea, prawo, praktyka Hanny Schreiber-Jodełki)

Reklama