W PRZESZŁOŚCI
Lokacja miasta i nabycie praw miejskich stworzyło korzystną sytuację dla rozwoju Bolesławca. Rozwój ten zależał w dużej części od przywilejów nadanych przez księcia (Bolesławiec należał do księstwa świdnicko-jaworskiego), jak i od zaradności i zapobiegliwości Rady Miejskiej.
Większość problemów, którym poświęcała czas Rada Miejska były to problemy ekonomiczne, zabiegi o wpływy do kasy miejskiej środków pieniężnych. W 1298 roku w Bolesławcu otwarto graniczną stację celną, z której opłaty za cło wpływały do kasy miejskiej. W 1311 roku Rada Miejska wydała dokument normujący długość beli sukna (34 łokcie), ale widocznie nieuczciwi kupcy oszukiwali przy sprzedaży, bo w 1319 roku spotykamy zapis o uchwaleniu przez Radę Miejską obowiązku cechowania miejskich miar i wag, oraz powołano mistrza miar do przeprowadzenia kontroli.
Zgromadzone środki finansowe pozwoliły w 1326 roku na wykupienie przez Bolesławiec wójtostwa, a burmistrzem zostaje Mikołaj Broda (pełnił tę funkcję do 1340 roku).
Ważnym wydarzeniem ekonomicznym było nadanie miastu w roku 1327 przywileju targów solnych, co wysunęło Bolesłwiec na czołowe miejsce wśród miast śląskich w handlu solą i przynosiło znaczne korzyści gospodarcze.
W roku 1353 miasto posiada własną pieczęć miejską, co było ważnym czynikiem nobilitującym miasto. Rada Miejska zabiegała o nowe przywileje ekonomiczne.
W roku 1356 Bolko II Świdnicki nadaje miastu przywileje uruchomienia winiarni (mieściła się w ratuszu) oraz uruchomienia kramów kupieckich suknem i płótnami. Przejście miasta pod panowanie czeskie powoduje, że władcy Czech nadają miastom śląskim liczne przywileje, których celem jest pozyskanie przychylności tych miast. W 1422 roku Zygmunt Luksemburczyk nadaje miastu przywilej warzenia piwa. Od tego czasu piwo staje się poważnym źródłem dochodów i zyskuje sobie wysoką markę na Śląsku. W 1469 roku miasto wykupiło się piwem przed oblegającym wojskiem. Podobnie król Albrecht II w roku 1438 potwierdza wszystkie przywileje miejskie, które miasto otrzymało poprzednio, w tym targi solne, wolny połów ryb, używanie pieczęci i wolna droga do Łużyc i Wrocławia. Rada Miejska koordynowała również sprawę handlu w mieście poprzez ustalenie godzin handlu szczególnie towarami codziennego użytku. W 1455 roku ustaliła godziny handlu dla rzeźników i piekarzy.
Rozwój rzemiosła w mieście był również koordynowany przez Radę Miasta i Cechy rzemieślnicze.
W 1473 roku wprowadzono zasadę reformacji dla uczniów pragnących się wyzwolić. Zaświadczenie wpisywane do ksiąg miasta miało potwierdzić religijne pochodzenie kandytata, uczciwość i pracowitość rodziców oraz urodzenia z prawego łoża. Rada Miejska dbała również o różnorodne formy produkcji w zależności od potrzeb. W 1488 roku Rada Miejska nadała specjalne uprawnienia pszczelarzom (zakładanie uli i pasiek) w celu zwiększenia produkcji miodu i wosku, a także ustaliła przepisy w tym zakresie dla myśliwych i rybaków celem zwiększenia na rynku ilości ryb i dziczyzny. Poważnym problemem Rady Miejskiej w początkach XVI wieku były spory z zamkiem, które w konsekwencji zakończyły się w 1504 roku sukcesem Rady Miejskiej.
Władysław II nadał miastu następujące przywileje: coroczne wybory Rady Miejskiej bez konieczności zatwierdzania przez króla lub namiestnika, prawo do odbywania 2 jarmarków rocznie, prawo do używania czerwonego wosku do pieczętowania dokumentów. Miało to istotne znaczenie dla podniesienia rangi sądu miejskiego, który mógł teraz pozywać przed sąd osoby należące do elity miejskiej. Sąd zaostrzył wyroki, co znajduje potwierdzenie zapisem z 1507 roku.
Z prac Rady Miejskiej miasta Bolesławca cz. 1
Reklama
Reklama
Reklama