Odpowiadając p. Czyżewskiemu na notatkę w sprawie nazwy miasta w związku z moim krótkim artykułem opublikowanym w październikowym "Głosie", chciałbym podziękować Panu za rzeczową reakcję. Jednocześnie stwierdzam, że nie zapoznał się Pan z moim wcześniejszym artykułem "Bolesławiec czy Bolesław" zamieszczonym w majowym "Głosie" z 1994 r. To by wyjaśniło już wiele w tej sprawie. Na wstępie oświadczam, że nie zamierzam spowodować zmiany nazwy miasta, ani budować nowej teorii nazwy. W publikacjach swoich opierałem się na dwóch źródłach z ubiegłego wieku, chcąc w ten sposób wzbogacić wiedzę naszych mieszkańców o swoim mieście. Te źródła (polskie) były jak przypuszczam do tej pory nieznane.Można postawić pytanie autorom: "Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich" (1880) i "Podręcznej Encyklopedii Powszechnej" (1873) dlatego nasze miastoza mieścili pod hasłem Bolesław podając w nawiasie Bunzlau na Szląskupruskim (pis. org.).Przypomnę, że autorem hasła był geograf prof. Filip Sulimierski (1843 – 85), a wydany "Słownik" uważany jest za drugie, po Chorographia Regni Poloniae J. Długosza, monumentalne dzieło geografii polskiej. Tak dla ciekawości w tym słowniku składającym się z 16 tomów m. in. takie miasta jak: Jelenia Góra, Lubań, Wleń, Lwówek Śląski, Legnica, Wrocław występują odpowiednio pod hasłami: Jelenia góra, Lubań, Wleń Lwów w Szląsku pruskim, Lignica, Wrocław.Można się pokusić o naukowe opracowanie dlaczego po wojnie polska administracja używała nazwy Bolesław zamiast Bolesławiec. Przecież to nie wzięło się tak z niczego. W załączeniu kopia hasła ze "Słownika" tomu I s. 298."Bolesław, niem. Bunzlau, m. w Szląsku pruskim, obw. reg. lignickiej, od 1818 powiatowe, na prawym brzegu rz. Bobrawy, st. dr. żel. z Lignicy do Kohlfurth, o 110 kil. od Wrocławia, założone około 1190 r. przez Bolesława Wysokiego, księcia wrocławskiego, obdarzone było dawniej wielkimi przywilejami.Roku 1217 nocną porą napadnięte zostało przez rozbójników, którzy miasto okropnie splądrowali. Husyci zajęli je 1427 r. W r. 1629 pożar zniszczył bibliotekę i zbrojownię. W roku 1642 poddało się księciu Franciszkowi – Albrechtowi sasko-lauenburgskiemu. Otoczona jest murami, basztami i rowami, i ma trzy przedmieścia. Bolesław szczyci się dobrze urządzonym domem sierót i ma seminaryum dla kształcenia nauczycieli, dwie drukarnie, dwie księgarnie. Mieszkańcy, w liczbie 9000, są Niemcy, trudnią się wyrobem sukna, przędzy i płótna, handlem zboża, a szczególniej sławne są tutejsze wyroby garncarskie. W czasie wojny Rossyi i Prus przeciw Napoleonowi I na wiosnę 1813 roku, umarł tu feldmarszałek rosyjski Kutuzow, dla którego stoją tu dwa pomniki. Św. Jadwiga wystawiła tu 1261 kościół katolicki, który 1524 – 1629 był protestanckim, 1699 odnowiony. Kość. par. ewang. 1833 – 1835 wzniesiony. Kilka szkół miejskich. 4 jarmarki. Fabryka wyrobów jedwabnych i sukna. Tu się urodził poeta niemiecki Marcin Opitz. Powiat bolesławiecki ma 18 i pół mili kw. rozl. i 57537 m2., przeważnie ewangelików. Grunta niezbyt urodzajne, znaczne torfowiska. Produkta główne: glina, torf, wapno, węgiel kam., ruda żelazna, piaskowiec, drzewo, smoła, zwierzyna.
Z dziejów miasta. Bunzlau znaczy też Bolesław
Reklama
Reklama
Reklama