W obrębie szpitala przy alei Tysiąclecia w Bolesławcu znajdował się cmentarz pensjonariuszy Szpitala dla Obłąkanych Prowincji Śląskiej, dziś znanego jako Wojewódzki Szpital dla Psychicznie i Nerwowo Chorych. Jego historia sięga lat 50. XIX wieku, kiedy to podjęto decyzję o budowie nowoczesnego szpitala, który miał zapewnić schronienie i opiekę osobom cierpiącym na choroby psychiczne z całego regionu.
W 1857 roku wykupiono tereny pod budowę, a rok później na zlecenie Ryszarda Schillera, ucznia słynnego architekta Karla Friedricha Schinkela, stworzono projekt kompleksu. Wkrótce powstały główne budynki szpitalne, a kolejne etapy rozbudowy przyniosły m.in. pawilony dla lżej chorych i budynki gospodarcze. Całkowity koszt budowy wyniósł 328 602 talarów, co znacznie przewyższało wydatki na inne istotne inwestycje, takie jak budowa wiaduktu kolejowego w Bolesławcu.
Na początku XX wieku kompleks szpitalny został rozszerzony o nowe budynki mieszkalne dla personelu, kostnicę oraz kościół. Wyposażenie oraz rozbudowa pozwoliły na zwiększenie liczby pacjentów z 400 do 1150.
Cmentarz, powstały prawdopodobnie w latach 60. XIX wieku, dziś jest miejscem, gdzie na wielu nagrobkach widnieją jedynie numery, co przypomina o nieczułym traktowaniu pacjentów w przeszłości.
Ten zdewastowany cmentarz to nie tylko świadectwo dziejów medycyny, ale również refleksja nad prawami i godnością osób zmagających się z chorobami psychicznymi. Warto, abyśmy wciąż pamiętali o ich losach i dążyli do większej empatii oraz zrozumienia.