Ukazała się najnowsza książka doktora Dariusza Wędziny zatytułowana „Jak Feniks z popiołów? Kierunki odbudowy i rozwoju miast Dolnego Śląska”. Jak mówi sam autor:
Niniejsze opracowanie, które ukazuje się dzięki Wydawnictwu Stowarzyszenia „Wspólnota Akademicka”, stanowi podsumowanie moich badań doktorskich poświęconych analizie różnorodnych koncepcji odbudowy i rewaloryzacji miast o średniowiecznym, lokacyjnym rodowodzie na Dolnym Śląsku na szeroko nakreślonym tle przykładów miast europejskich.
Publikacja pokazuje inną, dotąd w dużym stopniu przemilczaną stronę powojennej odbudowy, polegającą m.in. na dewastacji i bezpowrotnym zniszczeniu zabytkowych układów miejskich po II wojnie światowej. Zdaniem prof. Tyszkiewicza opracowanie „chyba po raz pierwszy na taką skalę w Polsce przedstawia dyskusję i procesy odbudowy miast w zniszczonej Europie po obu stronach żelaznej kurtyny”. Część opracowania, poświęcona dolnośląskim przykładom, „należy uznać za pracę pionierską, po raz pierwszy tak obszernie przedstawiającą działania prowadzące do destrukcji i degradacji architektonicznej miast dolnośląskich, a zwłaszcza ich najcenniejszej, średniowiecznej zabudowy, pokazując jednocześnie zatarcie tradycyjnego, historycznego układu miast poprzez realizację późniejszych projektów ich zabudowy przez modną w latach 60. i 70., ale chaotyczną i w sumie nieciekawą architekturę modernistyczną i pogłębienie fatalnych decyzji z poprzednich dekad po 1989 r.”
I kontynuuje: – Opracowanie wprowadza do polskiej historiografii nieznane dotąd ustalenia dotyczące procesów zachodzących w strukturach miast historycznych na Dolnym Śląsku po II wojnie światowej. Jego część, w szczególności rozdział poświęcony historii doktryn konserwatorskich, stanowi także doskonałe kompendium wiedzy dla osób zainteresowanych problemami ochrony zabytków i ich prawnym uwarunkowaniem. Istotna i ważna (także zdaniem recenzentów dysertacji) jest część opracowania analizująca procesy retrowersji w Europie (gł. w Dreźnie i Frankfurcie nad Menem), w której stawiam pytanie o przyszłość estetyki miast historycznych na Dolnym Śląsku, o perspektywy przywrócenia im tożsamości historycznej.
Oraz dodaje:
Odbiorcami publikacji jest szeroko rozumiane środowisko naukowe i akademickie (naukowcy i studenci) zajmujące się problematyką historii architektury i urbanistyki, a także zagadnieniem ochrony zabytków, dziedzictwa kulturowego i pejzażu kulturowego. Jednakże książka jest adresowana także do osób interesujących się ochroną zabytków, miłośników Dolnego Śląska, instytucji zajmujących się ochroną lokalnego dziedzictwa kulturowego oraz mieszkańców Dolnego Śląska. Celem publikacji jest także szerzenie, promowanie dolnośląskich dóbr kulturowych, jakimi bez wątpienia są zabytki. W sposób szczególny publikacja skierowana jest do ludzi młodych, którzy coraz rzadziej interesują się kulturą, co prowadzi do zapomnienia bogatej historii naszego regionu oraz zaniku uczestnictwa w życiu kulturalnym. Projekt ten połączy edukację z uwrażliwieniem ludzi różnych pokoleń na piękno najbliższego otoczenia.
Dr Dariusz Wędzina. Historyk sztuki, regionalista, silesiofil, dr nauk humanistycznych (dyscyplina nauk o sztuce), wieloletni nauczyciel akademicki PWSZ im. Witelona w Lenicy. Członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia „Wspólnota Akademicka”, Stowarzyszenia Zamek Piastowski w Legnicy. Popularyzator wiedzy o kulturze i sztuce Dolnego Śląska, aktywnie zaangażowany w ratowanie dolnośląskiego pejzażu kulturowego. (Z noty wydawcy).