To dobra wiadomość dla wszystkich osób, które protestowały i zamierzają nadal protestować przeciw rządowi Prawa i Sprawiedliwości oraz przeciw wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego Julii Przyłębskiej ograniczającemu prawo aborcyjne w Polsce.
W grudniu 2020 r. w Komendzie Powiatowej Policji w Lwówku Śląskim odbyło się przesłuchanie nastolatek w związku z zarzucaną im organizacją Strajku Kobiet we Lwówku. Zdaniem organów ścigania dziewczyny popełniły wykroczenie z art. 52 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. 2019.0.821 t.j.).
Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim 11 marca 2021 roku umorzył postępowanie. Uznał, że czyn nie zawierał znamion wykroczenia.
Kosztami postępowania obciążono Skarb Państwa.
Obie nastolatki miały zapewnioną opiekę prawną. Reprezentowała je Kancelaria Adwokacka Adwokat Piotr Klebanowicz. Wspierali je również koleżanki i koledzy z Bolesławieckiego Strajku Kobiet.
Postanowienie sądu
Sygn. akt II W 579/20 RSOW 1166/20
Postanowienie
dnia 11 marca 2021 r. Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim Wydział II Karny, w składzie: Przewodniczący SSR Justyna Krzysztofik-Skrzydłowska, Protokolant Judyta XXX, bez udziału stron po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2021 r. w sprawie przeciwko Julii XXX i Izabeli XXX obwinionym o wykroczenie z art. 52 § 2 pkt. 2 i 3 k.w. z urzędu w przedmiocie umorzenia postępowania postanawia
- na podstawie art. 5 § 1 pkt. 2 k.p.w. postępowanie w sprawie umorzyć
- na podstawie art. 119 § 2 pkt 1 k.p.w. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
Uzasadnienie
Wnioskiem o ukaranie skierowanym do Sądu w dniu 26 stycznia 2021 r. przez Komendę Powiatową Policji w Lwówku Śląskim zarzucono Julii XXX i Izabeli XXX popełnienie wykroczenia z art. 52 § 2 pkt 2 i 3 k.w. mającego polegać na tym, że w dniu 1 grudnia 2020 roku na terenie miasta Lwówek Śląski zorganizowały zgromadzenie bez wymaganego zawiadomienia oraz przewodniczyły wyżej wymienionemu zgromadzeniu po rozwiązaniu go.
Pismem z dnia 2 marca 2021 r. Burmistrz Gminy i Miasta Lwówek Śląski poinformowała Sąd, że o zamiarze zorganizowana zgromadzenia publicznego w trybie ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach Gmina nie została zawiadomiona.
Zgodnie z treścią art. 5 § 1 pkt 2 k.p.w. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy czyn nie zawiera znamion wykroczenia albo ustawa stanowi, że sprawca nie popełnia wykroczenia.
Niepełnoletnie, gdyż liczące 17 lat, Julia XXX i Izabela XXX wzięły udział w proteście w ramach tzw. strajku kobiet.
Zarzut uznający wyżej wymienione za organizatorki zgromadzenia nie może być uznany za zasadny z tego względu, że ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach, regulująca m.in. zasady organizowania zgromadzeń oraz wymagania stawiane organizatorom określa w art. 4 ust. 1, że prawo organizowania zgromadzeń nie przysługuje osobom nie posiadającym pełnej zdolności do czynności prawnych. Nie można więc ukarać Izabeli XXX i Julii XXX za zorganizowanie zgromadzenia, którego to zgromadzenia organizatorkami z przyczyn formalnych być nie mogły. Przyjęcie natomiast, jakoby zorganizowały i przewodniczyły zgromadzeniu z pominięciem procedury ustawowej jest niedopuszczalne ze względu na treść art. 18 i 19 ustawy Prawo o zgromadzeniach, które to przepisy regulują obowiązki i sposób zachowania się organizatorów oraz osób przewodniczących zgromadzeniu, a także związane z tymi obowiązkami pewne wymogi formalne, do których należy posiadanie przez osobę przewodniczącą zgromadzeniu identyfikatora ze zdjęciem oraz danymi personalnymi wydanego przez organ gminy. Z materiału dowodowego nie wynika także, aby celem obwinionych było zorganizowanie zgromadzenia.
Nie każda aktywność społeczna skutkująca zebraniem bliżej nieokreślonej z góry osób stanowi zgromadzenie w rozumieniu wyżej wskazanej ustawy.
W przedmiotowej sprawie w kontekście pociągnięcia do odpowiedzialności obwinionych za naruszenie art. 52 § 2 pkt. 2 i 3 k.w. należy również uznać za nie mające prawnego znaczenia informacje dotyczące wpisów Izabeli XXX na portalu internetowym Facebook, gdyż materiały te świadczą wyłącznie o próbach spontanicznego porozumienia się z osobami ewentualnie zainteresowanymi udziałem w wydarzeniu — co nie jest zachowaniem prawnie zakazanym, a także podstawą do uznania obwinionych w świetle obowiązujących przepisów za organizatorki zgromadzenia. Forma wydarzenia, w którym wymienione uczestniczyły zdaniem Sądu nie stanowi w ogóle zgromadzenia, lecz protest. Zatem w świetle przepisów ustawy Prawo o zgromadzeniach wydarzenie, które odbyło się w Lwówku Śląskim w dniu 1 grudnia 2020 r. nie jest zgromadzeniem zorganizowanym, jest prawnie dopuszczalne.
Z zeznań świadka funkcjonariusza Policji Rafała XXX wynika jedynie, że Julia XXX szła na czele pochodu, wydawała instrukcje i polecenia w zakresie przemieszczania się i obierania drogi przemarszu, nadto prosiła świadka by wszelkie zaistniałe sytuacje wyjaśniać i uzgadniać z nią, jeśli chodzi o protest. Protest z dnia 1 grudnia 2020 r. był wydarzeniem spontanicznym i przebiegającym w spokojnej atmosferze. Postawa Julii XXX świadczy tylko o tym, że jako mieszkanka miasta wzięła w proteście aktywny udział i wykazała się troską o to, by jego przebieg nie niósł za sobą żadnego zagrożenia.
Dodać do tego należy, że trudno siedemnastoletnie Izabelę XXX i Julię XXX uznać za osoby, które mogłyby sprawować jakąś znaczącą rolę przewodnią w tym proteście, skoro za rzeczywistego współorganizatora przedmiotowych protestów odbywających się w wielu polskich miastach uznawana jest Marta Lempart – jedna z liderek ogólnopolskiej akcji znanej szeroko jako tzw. strajk kobiet. Doświadczenie życiowe i zasady logicznego rozumowania nie dają podstaw do oceny, że dwie niepełnoletnie i niedoświadczone osoby przejąć miały kontrolę nad zorganizowanym spotkaniem oraz by pełniły podczas niego szczególną rolę. Uznać można jedynie, że obwinione były osobami sprawującymi pomocniczo funkcje porządkowe mające na celu pomoc w przebiegu protestu, w tym aby zapobiec jakimkolwiek problemom w szczególności w zakresie zakłóceń w ruchu drogowym, czy też porządku publicznego.
Odwołać należy się do treści odezwy – ulotki podpisanej przez Izabelę XXX z dnia 30 października 2020 r. o treści: „ Do wszystkich uczestników apelujemy o rozwagę, ostrożność I powstrzymanie się od wykrzykiwania zbyt wulgarnych haseł (...) idąc ulicą zajmować będziemy tylko jeden pas umożliwiając przejazd. Nie dopuszczamy do blokowania skrzyżowań”. Taka postawa wyraźnie wskazuje, że mimo młodego wieku jest to osoba odpowiedzialna, szanująca zasady porządku publicznego.
Mino treści zarzutu, jakoby obwinione miały przewodniczyć zgromadzeniu po jego rozwiązaniu, z żadnego dowodu, w tym także obecnego na miejscu protestu świadka nie wynika, aby istotnie do takiej sytuacji doszło.
Zgodnie z art. 1 § 1 k.w. odpowiedzialności za wykroczenie podlega jedynie ten, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.
Zachowanie obwinionych nie stanowi czynu społecznie szkodliwego i nie wyczerpuje znamion ustawowych z art. 52 § 2 k.w., dlatego postępowanie należało umorzyć.