Laryngologia zajmuje się przede wszystkim schorzeniami, które dotykają jamy ustnej z gardłem, krtani, nosa lub uszu. Do stwierdzenia jakichkolwiek stanów chorobowych niezbędne jest wykonanie jednak odpowiednich badań. Obecnie w dobie rozwoju technologicznego nie stanowi to dla lekarza większego problemu, zwłaszcza przy nowocześnie wyposażonym gabinecie. Dzięki temu podczas pierwszej wizyty lekarz szybko stwierdzi, co dolega pacjentowi.
Zależnie od przypadku
Dobrze przeprowadzona diagnostyka laryngologiczna jest przede wszystkim dostosowana do potrzeb danego pacjenta. Oznacza to, że inaczej diagnozowane są przypadki schorzeń dotykających uszu, a inaczej te, które obejmują gardło czy nos.
W niektórych przypadkach jednak metody mogą być zbliżone, nawet jeśli obejmują różne części ciała. Do takich metod należy np. pobieranie wymazów, w przypadku których chodzi przede wszystkim o stwierdzenie obecności konkretnych bakterii, stanów zapalnych czy stwierdzenie ognisk poważniejszych schorzeń.
Drugim badaniem tego rodzaju jest badanie endoskopowe, które obecnie wykonuje się ambulatoryjnie w większości centrów medycznych. Pozwala ono zdiagnozować niektóre jednostki chorobowe w obrębie gardła, nosa czy uszu, a dzięki obrazowi zapisanemu na komputerze czy nośnikach, lekarz jest w stanie określić tempo zmian w postępie choroby lub efektów leczenia.
Otoskopia i rynoskopia
Do dwóch najczęściej wykonywanych w ramach diagnostyki laryngologicznej badań należą otoskopia i rynoskopia. Obie są metodami diagnostycznymi nieinwazyjnymi, dlatego stosuje się je już na pierwszym etapie wykonania diagnostyki w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości laryngologicznych czy w badaniach profilaktycznych.
Badanie otoskopowe to inaczej wziernikowanie uszu za pomocą otoskopu, czyli specjalnego wziernika. Posiada on wymienną końcówką giętką, która wkłada się pacjentowi do ucha, a przez szkło powiększające na końcu urządzenia ocenia się stan przewodu słuchowego. Jest to podstawowe badanie w diagnozowaniu jakichkolwiek nieprawidłowości i stanów zapalnych w aparacie słuchowym.
Badaniem pokrewnym jest rynoskopia wykonywana wzrokowo, za pomocą specjalnego wziernika (rynoskopia przednia) albo lusterka laryngologicznego (rynoskopia tylna), służąca do diagnozowania schorzeń jam nosowych. Badanie to pozwala stwierdzić adekwatnie stany zapalne w obrębie nosa oraz jam nosowych, ale również i zatok przynosowych.
Często oba te badania stosowane są równolegle dla uzyskania pełnego obrazu w przypadku stanów zapalnych czy nieprawidłowości w fizjologicznej budowie nosa, uszu lub gardła.