Chrzest, bierzmowanie, pokuta i sakrament chorych w parafii Wniebowzięcia NMP w Bolesławcu w latach 1945-1970

Reklama

Rozwijanie u wiernych pełni życia Bożego jest celem i istotą wszelkich wysiłków duszpasterskich, a środkami do tego celu są Sakramenty święte, ustanowione przez Jezusa Chrystusa. W tym kierunku szły wskazania ks. Karola Milika, Administratora Apostolskiego Archidiecezji Wrocławskiej, także i wtedy, gdy dnia 1 września 1945 roku zwracał się do duszpasterzy wszystkich podległych mu dolnośląskich parafii. W poniższym artykule, ze względu na szczupłość miejsca, przedstawiam tylko działalność bolesławieckiej parafii w zakresie sakramentów: Chrztu, Bierzmowania, Pokuty i Namaszczenia Chorych.
Chrzest. Sobór Watykański II uczy, że przez chrzest "ludzie zostają wszczepieni w paschalne misterium Chrystusa" i "wprowadzeni są w Lud Boży". W ciągu 25 lat po II wojnie światowej w parafii Wniebowzięcia NMP udzielanie chrztu w poszczególnych latach przedstawiało się następująco: 1945 rok -85 ochrzczonych, 1946 -179, 1947 – 308, 1948 – 386, 1949 – 450, 1950 – 479, 1951 – 614, 1952 – 598, 1953 – 767, 1954 – 717, 1955 – 777, 1956 – 792, 1957 -772, 1958 – 774, 1959 – 746, 1960-681, 1961 – 650, 1962 – 569, 1963 – 552. 1964 – 575, 1965 – 505, 1966 – 443 (ten wyraźny spadek liczby ochrzczonych podyktowany był m.in. podziałem parafii Wniebowzięcia NMP. W tym roku bowiem powstała w Bolesławcu druga parafia, a mianowicie pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej przy ul. Ptasiej 5), 1967 – 444, 1968 – 457, 1969 – 462, 1970 – 306 (w Bolesławcu powstała w 1970r. kolejna parafia, tym razem pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy Placu Zamkowym). Tak więc, najwięcej chrztów obserwowano w omawianej parafii w latach 1953-1959. Zastanawia rok 1952, w którym powinna występować dużo większa liczba chrztów od tutaj przedstawionej. Ogółem w latach 1945-1970 w parafii Wniebowzięcia NMP ochrzczono 14.088 osób.
Ciekawie przedstawiała się też liczba konwersji. Otóż z Kościoła Ewangelickiego wyznanie rzymskokatolickie przyjęło w: 1947 roku-3 osoby, 1948- 1, 1949- 1, 1950- 1, 1952-2, 1953- 1, 1955-2, 1958 – 1, 1959 – 1, 1960 – 2. Tak więc ogółem 15 osób przeszło z Kościoła Ewangelickiego do Katolickiego. Natomiast z Kościoła Prawosławnego do Katolickiego było 18 konwersji. Były to w: 1947 roku – 1 osoba, 1948 – 2, 1949 – 1, 1950 – 2, 1955 – 2, 1959 – 1, 1960 – 2, 1961 – 3, 1962 – 3 i w 1967 roku – 1 osoba. Ponadto z wyznania Mojżeszowego i z ateizmu w 1946 roku do Kościoła Katolickiego nawróciło się po jednej osobie. Ogółem daje to liczbę 35 osób, które w interesującym nas okresie dokonały dobrowolnej konwersji na katolicyzm.
Bierzmowanie. W okresie międzywojennym w Polsce sakramentu bierzmowania, poza kościołami katedralnymi, udzielano w zasadzie tylko podczas wizytacji kanonicznych, które odbywały się zwykle co dziesięć lat, a nawet rzadziej. W czasie okupacji bierzmowania nie udzielano. Dlatego też w pierwszych latach po wojnie wśród wiernych przystępujących do tego sakramentu przeważali starsi. W parafii Wniebowzięcia NMP w ciągu 25-lecia, od 1945 do 1970 roku bierzmowania udzielano w czasie wizytacji kanonicznych.
Dnia 21 i 26 października 1946 roku w czasie wizytacji kanonicznej Administrator Apostolski Ks. dr Karol Milik udzielił bierzmowania 1098 osobom. Na kolejnej wizytacji (2-14 maja 1960 roku) Ks. Biskup Wincenty Urban wybierzmował ok. 4000 osób. Zaś w dniach 18-19 maja 1968 roku, w czasie wizytacji, Ks. Arcybiskup Bolesław Kominek przy pomocy Biskupa Urbana udzielił sakramentu bierzmowania 1429 dziewczętom i 1048 chłopcom. Tak więc w latach 1945-1970 w parafii Wniebowzięcia NMP wybierzmowano ok. 7575 osób.
Sakrament Pokuty. Kapłani pracujący w parafii na słuchanie spowiedzi poświęcali wiele godzin. Kościół położony w centrum Bolesławca stawał się doskonałą okazją przyjeżdżających z okolicznych wiosek do miasta, aby skorzystać tu ze spowiedzi świętej, tym bardziej, że w początkowych latach po wojnie nie wszystkie parafie w dekanacie miały swoich duszpasterzy. Spowiadano przed i w czasie nabożeństw oraz na każde wezwanie.
Największe nasilenie spowiadających się występowało podczas Misji świętych i rekolekcji parafialnych. Zwiększona frekwencja penitentów miała miejsce w adwencie i w Wielkim Poście oraz na uroczystość odpustową. Do pomocy w słuchaniu spowiedzi św. zapraszano wtedy kapłanów z dekanatu. Dzieci i młodzież spowiadano na rozpoczęcie i zakończenie roku szkolnego, w czasie Adwentu oraz rekolekcji wielkopostnych. Przez lata utrzymywała się też praktyka spowiedzi miesięcznych, co miało najczęściej wyraz w tzw. spowiedzi pierwszopiątkowej. Zwiększona ilość wiernych przystępowała do spowiedzi św. w święta Maryjne oraz na uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny.
Sakrament Namaszczenia Chorych. Przyjmowanie Sakramentu namaszczenia chorych napotykało u wiernych pewne trudności przypuszczalnie na skutek obaw i uprzedzeń, a także ze względu na dawną jego nazwę: "Ostatnie Namaszczenie". Pewne pozytywne osiągnięcia w tym względzie umożliwiła późniejsza reforma liturgiczna.
Poniższe zestawienie ilościowe osób zaopatrzonych Sakramentem chorych w domach oraz w szpitalach na terenie parafii nie obejmuje zapisu z lat 1945-1960, gdyż Archiwum Parafialne nie posiada tych danych. Przed podziałem parafii Sakramentu Chorych udzielono w 1961 roku 255 osobom, 1962 -225, 1963 – 367, 1964 – 102 i w 1965 roku – 113 osobom. Natomiast po podziale parafii dane liczbowe przedstawiały się następująco: w 1966 roku z tego sakramentu skorzystało 186 osób. 1967 – 200, 1968 – 150, 1969 – 75 i w 1970 roku – 93 osoby.

Reklama