Nowogrodziec, dawny gród obronny na pograniczu Śląska i Łużyc prawa miejskie otrzymał w 1233 roku. Rozwinęło się tu garncarstwo, produkcja ceramiki. Pod koniec II wojny światowej miasto zostało bardzo zniszczone. Na miejscu dawnego zamku zachowały się mury klasztoru magdalenek z 1247 roku, pierwszego tego typu klasztoru w Polsce, a także mury (fragmenty) obronne z XIV i XV wieku, ratusz z 1800 roku oraz kościół parafialny z XVIII wieku.
Dzięki zapobiegliwości mieszkańców miasta udało się je w znacznym stopniu odbudować, tak, że o jego dzisiejszym charakterze decyduje przede wszystkim zabudowa z ostatnich lat.
Miasto ma stare tradycje gospodarności. W XIX w. Nowogrodziec posiadał własny szpital, aptekę, szkolę katolicką i ewangelicką. Na początku XX wieku doprowadzono tu linię kolejową oraz uruchomiono centralę telefoniczną. W znacznym stopniu udział tych tradycji mają osadnicy – którzy przenieśli się tu z dalekiej Jugosławii i prawie w całości przejęli wsie gminy Nowogrodziec. O dawnych miejscach ich zamieszkiwania świadczy często tu uprawiana winorośl; tradycje galicyjsko-bośniackie kultywują miejscowe zespoły folklorystyczne.
Wśród zabytkowych obiektów Gminy Nowogrodziec wymienić należy zespół podworski w Gościszowie z ruiną dawnego dworu z początków XVII wieku, a także wiele budynków mieszkalnych i inwentarskich z końca XIX wieku, których charakter podkreśla unikalne użycie produkowanej masowo w tym regionie pięknie glazurowanej cegły.
W Gminie Nowogrodziec dominuje rolnictwo oraz przemysł, bazujący na lokalnych, bogatych zasobach glin, a Cegielnia Ołdrzychów produkuje znany w całym kraju klinkier.
Mieszkańcom Nowogrodźca, Miasta i Gminy oraz Władzom Miejskim w Nowym Roku Redakcja "Głosu" i TMB składa najlepsze życzenia.
Nowogrodziec – miasto i gmina
Reklama
Reklama
Reklama