W całości życia kulturalnego i duchowego naszego miasta niepoślednie miejsce posiadały zawsze zagadnienia religijno-moralne. Dlatego niniejsze opracowanie chce przypomnieć wszystkim miłośnikom Bolesławca i uchronić od zapomnienia fakty związane z życiem religijnym i opieką duchową katolików mieszkających w Bolesławcu w latach 1945-1970. § 1. Trudne początki
Grupy ludnościowe przybywające do Bolesławca po zakończeniu II wojny światowej były prawie w całości związane z religią katolicką, tj. z religią swoich ojców, a także z religijnością tych terenów, na których przyszło im spędzać dzieciństwo i lata młodzieńcze.
Byli to więźniowie powracający z robót przymusowych i obozów koncentracyjnych, przesiedleńcy z woj. tarnopolskiego i innych regionów, a także żołnierze wojska polskiego, uczestnicy walk nad Wisłą, o Warszawę, Wał Pomorski i o Berlin. Zaczęli następnie napływać osiedleńcy, repatrianci, czyli Polacy mieszkający na wschodnich kresach Polski oraz reemigranci przybywający z Niemiec, Francji, Jugosławii i innych krajów.
W chwili przyjazdu pierwszego transportu Polaków dnia 17 września 1945 roku przy kościele urzędował katolicki duchowny ks. Piotr Sauer – Niemiec oraz organista Szubert. Niemiecki kapłan, widząc w kościele sporą grupę Polaków, poprosił pana Adama Kowalskiego, aby napisał mu modlitwę "Ojcze nasz" po polsku, po czym modlił się razem z nimi. W pierwszych dniach nauczycielka, pani Okoń, zorganizowała męski chór kościelny złożony z Polaków. Dnia 17 października 1945 roku, staraniem ludności napływowej, Kuria Arcybiskupia we Wrocławiu skierowała do Bolesławca polskiego kapłana, ks. Jana Motykę, w charakterze wikariusza z misją organizowania duszpasterstwa dla ludności polskiej w parafii i okolicy. Z chwilą przybycia nowego kapłana przybysze z różnych stron Polski i z zagranicy poczuli się bardziej związani ze sobą, umacniając przy tym swoje przekonania religijne.
W kościele p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bolesławcu odprawiano wówczas nabożeństwa dla ludności polskiej, stosując się do następującego porządku. W każdą niedzielęo godz.9 była Msza święta śpiewana z kazaniem, w której uczestniczyło około 400-500 osób, przeważnie dzieci szkolne, żołnierze WP oraz mieszkańcy i przybysze z pobliskich osiedli. Codziennie odprawiano Mszę świętą o godz. 7 rano dla około 15 osób, a we wtorek, piątek i niedzielę ks. Piotr Saure celebrował nabożeństwo dla ludności niemieckiej. Z uwagi na osobiste bezpieczeństwo nie można było urządzać spotkań liturgicznych w godzinach późniejszych, ponieważ wieczorem prawie nikt z domu nie wychodził. Kościół pozostawał otwarty przez cały dzień.
Zaraz po wyzwoleniu duszpasterstwem z Bolesławca obejmowano całe miasto, a ponadto wioski: Bolesławice (obecnie w granicach Bolesławca), Bożejowice, Chościeszowice, Dobra, Godnów, Kruszyn, Kruszynek, Łaziska, Łąka, Otok i Rakowice.
W następnym roku do posługi duszpasterskiej w miejsce ks. Jana Motyki Kuria Arcybiskupia skierowała trzech księży. Jako pierwszy przybył tutaj ks. Andrzej Gromadzki, a za nim ks. Cyryl Lewalski i ks. Aleksander Styczek. Pod kierownictwem proboszcza ks. Gromadzkiego kapłani zabrali się do pracy duszpasterskiej, jako że parafia pod koniec 1946 roku liczyła już 8143 wiernych. Ze znamiennych wydarzeń w 1946 roku trzeba wymienić Mszę świętą, którą odprawiano dnia 6 października o godz. 10 za poległych milicjantów. Duszpasterze uczestniczyli także w otwarciu Szpitala Powiatowego przy ul. Ogrodowej. Oficjalna uroczystość odbyła się dnia 26 listopada 1946 o godz. 10.
W celu ożywienia życia religijnego, przed mającą się odbyć wizytacją kanoniczną, dnia 24 lipca 1947 roku rozpoczęły się siedmiodniowe Misje święte, prowadzone przez oo. redemptorystów. W czasie rekolekcji na trzech Mszach świętych w niedzielę gromadziło się około 3000 osób, zaś w dni powszednie uczestniczyło w Eucharystii około 50 osób. Parafię wizytował Administrator Apostolski ks. dr Karol Milik z Wrocławia, który dnia 21 października 1947 roku, na zakończenie wizytacji udzielił 1057 osobom sakramentu bierzmowania.
c.d.n.
Z dziejów miasta. Dzieje kościoła w bolesławcu. Zarys pracy duszpasterskiej w bolesławcu w latach 1945-1970
Reklama
Reklama
Reklama