Bolesławiec to piękne miasto o ciekawej architekturze i interesującej historii. Jednym z symboli miasta przed II wojną światową był budynek Odeonu przy dzisiejszej ulicy B. Kubika. Powstał on w 1862 roku według planu miejskiego radcy budowlanego Döricha, a ufundował go Cyrus Nikolaus, który zajmował się piwowarstwem.
Odeon łączył w sobie funkcję restauracji, sali balowej i koncertowej. Dziesięć lat od oddania budynku do użytku przeszedł on modernizację i sala koncertowa po remoncie mogła pomieść 1000 osób (posiadała 700 miejsc siedzących).
Odeon został wybudowany w formie klasycyzującej, na planie prostokąta usytuowanego bezpośrednio przy stawie. Budynek i jego fasadę charakteryzuje prosty podział, symetria i równowaga. Wejście do budynku stanowił reprezentacyjny portyk o pięciu kolumnach toskańskich i dwóch czworobocznych filarach z reprezentacyjnymi schodami. Nad portykiem usytuowano balkon z kamienną balustradą.
Sala balowa Odeonu była w kształcie prostokąta z arkadowym wnętrzem, co nadawało jej charakteru reprezentacyjnego. Wnętrze było ozdobione malowidłami, rzeźbami, efektownymi żyrandolami i roślinami. Obok budynku znajdowała się letnia kawiarnia, w której mieszkańcy mogli wypoczywać nad stawem miejskim, w otoczeniu zieleni.
W drugiej połowie XX wieku, budynek pełnił funkcje usługową i przez długi okres mieściła się w nim restauracja Centralna, lecz, niestety, wnętrza zmodernizowano i utracono pierwotny klimat Odeonu.
Sebastian Zielonka – historyk, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalizacja: archiwistyka i dokumentalistyka konserwatorska. Interesuje się historią regionu i życia społecznego Europejczyków w XX wieku. W wolnym czasie podróżuje.
Źródła: A. Kozioł, Promenada w Bolesławcu, Bolesławiec 2010; J. Harasimowicz, Dolny Śląsk, Wrocław 2007.