Zamek Grodziec jest usytuowany na stromym wzgórzu o wysokości 389 m n.p.m. Jest to budowla gotycka położona niedaleko zabudowań wsi Grodziec (powiat złotoryjski). Obecnie w skład zabudowań zamkowych wchodzą: zamek górny oraz przedzamcza o wymiarach 270x140 metrów
Pierwsze wzmianki o zamku pochodzą z XII wieku. Był to gród obronny, w 1175 roku stał się własnością księcia Bolesława I Wysokiego. W kolejnych wiekach był własnością książąt świdnicko-jaworskich i legnickich. W okresie wojen husyckich budowla została splądrowana.
W pierwszej połowie XV wieku nastąpiła przebudowa zamku w stylu renesansowym. We wrześniu 1633 roku, w okresie wojny 30-letniej, większa część budowli ulega zniszczeniu przez pożar. W kolejnych latach zamek popada w ruinę.
Na początku XIX wieku zostaje częściowo odbudowany, a sale – zapełnione pamiątkami i udostępnione turystom. Był to jeden z pierwszych obiektów w Europie przystosowanych do celów turystycznych.
W latach 1906-1908 następuje kolejny remont obiektu na podstawie projektu Bodo Ebhardta, słynnego niemieckiego architekta i konserwatora zabytków. Ostatnim właścicielem zamku był niemiecki polityk i nazista Herbert von Dirksen, jeden z najbardziej zaufanych dyplomatów Adolfa Hitlera.
Na początku XXI wieku na terenie zamku powstawały zagraniczne produkcje filmowe, a obecnie jest to miejsce wypoczynku i niedzielnych wycieczek mieszkańców Bolesławca i regionu. W zamku do końca wojny można było podziwiać piękną salę rycerską, urokliwą kaplicę oraz skorzystać z gospody zamkowej, która serwowała regionalną kuchnię. Współcześni gospodarze zamku próbują przywrócić mu dawną świetność m.in. poprzez organizację licznych imprez (Turniej Łuczniczy o Srebrny Pierścień Kasztelana czy Święto Kwitnących Lip).
Poniżej ciekawy opis zamku, opublikowany w „Tygodniku Ilustrowanym” w 1881 roku:
Zamek Grodziec wznosi się na 408 metrów ponad poziom morza na pokładzie bazaltu i leży na Dolnym Śląsku, w obwodzie regencyjnym legnickim, między czterema miastami, z jednej strony Bolesławcem i Loewenbergiem, a z drugiej Haynauem i Goldbergiem. [...] Ze wszystkich budowli ocalał tylko pałac na mieszkanie rycerskie służący, dziś w znacznej części w letniej porze na restaurację wydzierżawiony. W pałacu tym godne są widzenia dwie sale rycerskie. Pierwsza z nich, w gotyckim stylu zbudowana, ma trzy w ostre łuki zakończone okna. Okna te, ze względu na obronę wąskie, dawnymi czasy nie miały szkła, tylko ramy ich były wypełnione pergaminem napełnionym tłuszczem lub tabliczkami rogowymi. Ozdób nie ma ta sala żadnych, ani śladu malatur. Druga sala ma na ścianach dużo olejnych obrazów przedstawiających znakomite osobistości zeszłego wieku. Znawców i lubowników sztuki interesować tu będzie sześć obrazów na szkle malowanych a zawieszonych na oknach.
Sebastian Zielonka – historyk, absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalizacja: archiwistyka i dokumentalistyka konserwatorska. Interesuje się historią regionu i życia społecznego Europejczyków w XX wieku. W wolnym czasie podróżuje.
(informacja: Sebastian Zielonka)