Salwador Dali zilustrował jedno z wydań „Boskiej Komedii” z 1960 roku. Akwarele ilustrujące podróż Dantego poprzez Piekło, Czyściec i Raj można oglądać w Galerii Długiej do 31 października br.
Salwador Dali znany jest głównie z nierealnych obrazów inspirowanych marzeniami sennymi. Słynny surrealista, prowokator i egocentryk zilustrował arcydzieło literatury światowej z pokorą. Niewiele tu typowych dla niego obrazów. Kilka ilustracji Piekła i Czyśćca pokazuje typowe dla niego symbole. W „Upadłym aniele” pojawia się motyw postaci z wystającymi z korpusu szufladami, w „Nawzajem się pożerających” jedna naleśnikowa, rozlana głowa wsysa drugą.
Ilustracja pierwszej pieśni „Piekła” ma poetykę najsłynniejszego filmu artystycznego „Pies Andaluzyjski”. Pusta przestrzeń przecięta jest dwoma nienaturalnie prostymi liniami wytyczonej przez obraz drogi. Atmosfera nierealności, pustki, samotności otwiera drogę do Piekła.
W ilustracjach Nieba Dali ulega urokowi monumentalnego, naściennego malarstwa barokowego. Postacie aniołów i świętych malowane są z rozmachem, dużymi, barwnymi plamami. Artysta, który wychowany został przez ojca wolnomyśliciela i antyklerykała, naśladuje najbardziej katolicki styl, jakim był barok.
Akwarele Salwadora Dali budują niezwykłą przestrzeń i klimat. Jego nadrealizm świetnie koresponduje z poetyką podróży w zaświaty, poza czas i przestrzeń. Szczególnej pikanterii nadaje wystawie fakt, że ilustracje do poematu (syntezy średniowiecznej myśli religijnej) tworzy obrazoburca i człowiek piszący o sobie: „od wariata różni mnie tylko to, że ja nim nie jestem”.
(informacja Grażyna Hanaf)